Ik ben afkomstig uit Mol, woon al jaren in Antwerpen en werk professioneel en privé in de natuursector. Mijn geboortestreek in Mol is bekend om zijn meren. Kunstmatige waterplassen als resultaat van de zandontginning. Prachtig om naar te kijken maar zo diep en onnatuurlijk ingericht dat ze weinig of geen natuurwaarde hebben. Verschillende van deze “zandputten” kregen als nabestemming “natuur” maar in realiteit is slechts een enkele put natuurlijk ingericht. Al decennia speelt het idee om de grootste zandput, Put van Rauw, deels te dempen of te verondiepen waardoor er naast het mooie open meer ook zacht hellende oevers, ondiepe zones en eilanden zouden ontstaan en de natuurfunctie echt wordt ingevuld. Het is een kans om één van de grootste water- en moerasgebieden van Vlaanderen te ontwikkelen. Het heeft een enorme potentie en zou een groot deel van de Vlaamse natuurdoelstellingen voor habitats en vogelsoorten kunnen realiseren. Ook iconische vogelsoorten als vis- en zeearend zouden hiervan profiteren. De ontginner van deze putten, Sibelco, verschuilde zich steeds achter het feit dat er niet dieper mag ontgonnen worden om materie te bekomen voor de natuurlijke inrichting van het meer. De 4,5 miljoen m3 kan je in de Put van Rauw makkelijk kwijt als je weet dat de put ongeveer 1,3 miljoen m2 groot is en op plaatsen 20-30 meter diep is. En dit is slechts één van de vele enorme putten die hier liggen. Al deze putten liggen langs het kanaal dus het transport kan allemaal via het water verlopen waardoor de impact op het verkeer minimaal blijft.


Een voorbeeld van een gelijkaardig maar veel grootschaliger project vind je hier: https://www.natuurmonumenten.nl/projecten/marker-wadden. Het idee is dus niet van de pot gerukt maar lijkt me een prachtige opportuniteit. Oosterweel kan zo een enorme meerwaarde creëren voor de natuur i.p.v. de natuur vernietigen.